Glansrijk optreden in De Cactus

Gisteravond speelde Exposure in De Cactus in Hengelo. Ik kon vanwege een kleine blessure zelf niet meespelen, daarom zat ik tussen het publiek. Ik heb daar kunnen ervaren dat het orkest vanuit de zaal toch wel totaal anders klinkt: een bak vol geluid, die op bepaalde momenten toch weer heel teder kan zijn.
In de band zaten enkele invallers en dat waren niet de eersten de besten, maar alleskunners van hoog niveau. Naast Pieter Bos die mijn rol op de bastrombone overnam, hadden we Jan ter Maat jr. op slagwerk, Daan Temmink op piano en Machiel Haveman op tenorsax.
Toen er om kwart voor tien werd afgetrapt, had ik er een hard hoofd in: de muzikanten waren aanzienlijk talrijker dan de gasten. Stilletjes hoopte ik dat meer mensen op het geluid zouden afkomen. Tsja, we hadden jarenlang niet meer in de eigen regio gespeeld, dus het publiek was de band wat vergeten.
De band begon met een vette uitvoering van In a Mellow Tone, in een zetting van Buddy Rich. De aanwezigen werden goed wakker geschud.
Overigens hadden ze de hele avond geen gelegenheid meer om in te slapen, het volume van de band is voor een klein café misschien aan de hoge kant. Maar wat een energie komt er uit die band onder de leiding van de uitgelaten jonge hond Paul Rademaker! Mede door toedoen van Jan ter Maat en Daan Temmink bleek een uiterst swingende rhythm-sectie aanwezig te zijn.